ŞAM (AA) – HALİT SÜLEYMAN – Suriye rejiminin uyguladığı abluka sebebiyle temel gıda maddelerine ulaşımın mümkün olmadığı başkent Şam’a bağlı Doğu Guta’da kayısı pestili üretimi arttı.
Savaş öncesi iftar sofralarında baş köşeyi süsleyen Şam bastığı ya da diğer adıyla kayısı pestilinin fabrikası olarak bilinen Arbin ilçesi Suriye’de devam eden iç savaş kapsamında 2013 yılında Beşşar Esed rejiminin kuşatmasıyla karşı karşıya kaldı.
Abluka öncesi, Türkçede “Bundan iyisi Şam’da kayısı” deyiminin kaynağı olan ünlü kayısılardan üretilen pestilleri tüm ülkeye ve dünyaya satan Arbin’de ablukayla beraber sadece bölge insanının ihtiyacını karşılamak için Şam bastığı yapılıyor.
Yerel halkın “kamreddin” olarak adlandırdığı kayısı pestili savaş öncesi Suriye’de ramazana özgü besinken, artık yılın tamamında önemli bir gıda maddesi olarak tüketiliyor.
Rejim güçlerinin 3 yıldır devam eden kuşatmasının temel gıda maddelerine ulaşımı engellemesiyle ön plana çıkan Şam bastığını üreten fabrikanın sahibi Ebu Samr, AA muhabirine yaptığı açıklamada, bölgede yaşadıkları tüm zorluklara rağmen üretime devam ettiklerini söyledi.
– “Eskiden yalnızca ramazanda tüketilen pestil, artık her gün yeniyor”
“Kuşatma nedeniyle son dönemde üretimimizi artırdık. Zira insanlar un gibi temel maddelere ulaşamadıkları için besin değeri yüksek olan ve ilçemizde bolca bulunan kayısıdan yapılan pestile yöneldi” diyen Ebu Samr, eskiden genelde ramazanda tükettikleri Şam bastığını artık neredeyse her gün yediklerini ifade etti.
Ebu Samr, “Bu meslek bölgede 100 yıldır yapılıyor. Dedelerimiz babalarımız da kayısı pestili üretiyordu, biz de üretiyoruz. Şam bastığı, beyaz, sarı, kırmızı gibi farklı renklere ve tatlara sahip klabi adını verdiğimiz kayısıdan yapılıyor.” dedi.
Pestil yapımında titiz davrandıklarını söyleyen Ebu Samr, üretim sürecini şu sözlerle anlattı:
“Çevredeki bahçelerden toplanan kayısılar fabrikaya getirilmelerinin ardından, ilk aşamada temizlenmeleri için 24 saat su içinde kalıyor. Yıkanıp ayıklanmış kayısılar ezme makinesinde püre haline getirildikten sonra içine şeker veya glikoz ekleniyor.”
Pürenin bu son halinin fabrikadaki tahta tablalara dökülüp güneşe serilerek kurumaya bırakıldığını ifade eden Ebu Samr, güneşte 4-5 gün kalan pestillerin kurumasıyla parça parça kesilip paketlenerek bölge halkının tüketimine hazır hale geldiğini aktardı.
