Ailesi Okula Göndermedi, Öğretmenlik Hayalini Yazdığı Kitapla Anlattı

Kastamonu'da, ailesinin "Kızlar okumaz" diyerek okula göndermediği Hikmet Pencereci, okuma sevgisinden vaz geçmeyerek 36 yaşında ilk kitabını yazarak yayımladı. Pencereci, öğretmen olma hayalini yazdığı kitabını pazarda çiçek satarak bastırdı.
İhlas Haber Ajansı YouTube Kanalına Abone Olmak İçin: ► http://bit.ly/IHA-Abone Kastamonu'da yaşayan ev hanımı Hikmet Pencereci, ailesi tarafından "Kızlar okumaz" diyerek okula gönderilmedi. Güçlükle ilkokulu bitirebilen Hikmet Pencereci, ailesinin isteği üzerine okula gidemedi. Küçük yaşlardan beri öğretmen olma hayali kuran Pencereci, okuma ve yazma becerilerini kendi çabasıyla ilerletti. Yazmaya karşı ilgisi artan Pencereci, babasına olan sevgisini anlatan şiirler yazma başladı. Yazdığı şiirleri biriktirmeye başlayan Pencereci, evlendikten sonra da yazma hayalinden kopamadı. Yıllar sonra gittiği ehliyet kursunda ortaokuldaki kaydının dondurulmuş olduğunu öğrenen Hikmet Pencereci, uzaktan eğitimle ortaokul eğitimini tamamlayarak ve liseye kaydını yaptırdı. 2018 yılında da çok istediği ancak gerçekleştiremediği öğretmenlik hayalinin hikayesini yazmaya karar veren Pencereci, iki yıllık bir uğraşın ardından yaşadıklarını hayallerini kitap haline getirdi. Maddi durumunun iyi olmasına rağmen hiç kimseden yardım almayan Pencereci, yazdığı kitabı bastırabilmek için de ev çiçekleri yetiştirip semt pazarlarında sattı. Biriktirdiği parayla ilk kitabını yayımlayan Hikmet Pencereci, “Okumak için çok ağladım ama okutmadılar. Keşke okumak için herkes ağlasa. Oysa ben hayalime giden yolda her taşı kendim döşedim. Tüm kadınlarımıza şunu söylemek istiyorum. Asla hayal kurmaktan, hayallerinizden vazgeçmeyin. Çünkü nefes aldığımız sürece umut var demektir” dedi.
“Ailem okumamı ağlamalarıma, bütün yakınmalarıma rağmen kabul etmedi”
Kalabalık bir ailenin tek kız çocuğu olarak dünyaya geldiğini söyleyen Hikmet Pencereci, “İlkokulu bitirdikten sonra ailem kız olduğum için okumama izin vermedi. ‘Kızlar okumaz’ diye o dönemde köylerde yaygın bir düşünce vardı. Okutmadılar ama ben okumayı çok istemiştim. Ağlamalarıma, bütün yakınmalarıma rağmen kabul etmediler. Okumak bir uhde olarak içimde kaldı. Zamanla alışmaya çalıştım bu duyguya ama hiçbir zaman alışamadım. Çok ağladım, üzüldüm, yakındım, sızlandım ama hiç kar etmedi. Daha sonra arkadaşlarımdan bazıları okulu dışarıdan bitirmeyi istediler ve başvurdular. 'Sen de ailene söyle, dışarıdan bitir' dediler. Ailem buna da razı olmadı. Hatta o kadar çok ağlamıştım ki ‘şuna bak utanmaz, okumak için ağlıyor’ dediler. Çok üzülmüştüm o zaman. Şimdi çok hak veriyorlar. Seneler geçti, babam rahatsızlandı. Babamın rahatsızlığıyla birlikte ufak tefek yazılar yazmaya başlamıştım. İlk şiirimi babama yazdım. Yazmak benim için hissettiğim duyguları tercüman etmek, konuşmak, hitap etmek ya da hissedip dile getiremediğim şeyleri dile getirmek gibiydi benim için. O artık benle bütünleşmişti, zaman geçtikte daha da yazmak istiyordum, içimden gelenleri kağıda döküyordum. Seneler geçti ve evlendim, köyden merkeze gelin olarak geldim. Burada tekrar okuma arzusu geldi, en azından dışarıdan bitirmek istiyorum dedim. Başvurdum, kitaplarımı aldım, bu seferde dediler ki 'sen bekarken niye okumadın, okuyabilirdin.' O zaman biraz daha gençtim, herhalde ben de gurur yaptım. Bıraktım sınavlara da girmedim” dedi.
“Ehliyet için başvurduğum kursta okumaya karar verdim”
Yazmanın kendi içinde hep var olduğunu anlatan Pencereci, “Hep bir şeyler yazıyordum ama artık kendimden de umudu kesmiştim. Ehliyet için başvurduğum bir kursta daha önce başvurduğum dışarıdan bitirme kaydımın dondurulmuş olduğunu gördüm. Dedim ki kendime, ‘Hikmet bu sana bir işaret, bunu değerlendir.’ Ben de artık kimseyi dinlemeyeceğim. Önce Ortaokulu bitirdim dışarıdan, şimdi liseyi okuyorum, yeniden öğrenci oldum. Bu arada değerli aile büyüklerimiz aramızdan ayrıldı. O zaman anladım ki hayat çok kısa. Gerçekleştirmek istediğimiz hayallerimiz var, bugün buradayız ama yarın neredeyiz hiç belli değil. Yaşar mıyız, ölür müyüz? Başımıza ne gelecek. Kendimizi ifade edebiliyorken, nefes alabiliyorken hayallerimi gerçekleştirebilmek için artık çaba göstereceğim. Kendim için bu zamana kadar ne yaptım. Şöyle düşününce aslında çokta bir şey yapmamışım. Onun için yazdıklarımı değerlendirmeye, hayalim olan kitap haline getirmeye karar vermiştim” diye konuştu. #haber #sondakika #gündem ================================ İhlas Haber Ajansı Resmi Web Sitesi ► http://www.iha.com.tr İhlas Haber Ajansı Sosyal Medya Adresleri ► https://facebook.com/iha.com.tr ► https://twitter.com/ihacomtr ► https://instagram.com/ihacomtr/ ► https://plus.google.com/+ihatr_ihacomtr/ İhlas Haber Ajansı hakkında http://www.iha.com.tr/hakkimizda.html İhlas Haber Ajansı’na ulaşmak için ►http://www.iha.com.tr/hakkimizda.html

ALATURKA AİLESİ ÜYELERİ NE DİYOR?